Salem's Lot - Stephen King - Book Review

 

                    My foray into serious book reading was through Sherlock Holmes and Dracula. I still remember the chill running down my spine during the candlelight, late-night reading of Dracula during my school days, which fostered my love for horror literature. As I was listening to 'Lose Yourself' by Eminem, I came across the word and realized this was the name of a novel by the one and only Stephen King. Even to this day, one horror writer who has never failed to amaze me is Stephen King. I have heard many talk about this book as the one that made him a household name and I had lined it up for this year's read.

                    Ben Mears is a writer who returns to the small town of Jerusalem's Lot. He had spent a few years during his childhood, after which he had moved away. Now, he is attempting to write a new novel based on the Marsten House where he had a bad experience during his childhood. He starts making friends and starts working on the novel. The Marsten House is purchased by someone new to the town and they move in. Soon people start ending up dead. Ben and his friends make some interesting discoveries. Are the dead people really "dead"? What connection do the new residents have with these incidents? How does Ben and the gang deal with the situation? form the remaining story.

                    Stephen King had said that the inspiration for this book was from Dracula. We can see the obvious influences here. For me, this influence enhanced my reading, as my love for the horror genre started with the very book. The book is a pretty lengthy one when compared to the normal book norms. But, for me, this was not a problem. Having read Stephen King's books, I am aware of the vast details he provides and personally, I enjoy reading books where the world-building happens. The way he takes time to build the place, landscape, characters, houses, climate, geography etc. And this very characteristic is what makes me his fan. There is no dull moment during the read and the writer succeeds in keeping me engaged till the very end. The discussions that happen in the story on belief and disbelief do keep us grounded and the writer tries to bring on a discussion rather than jumping into the conclusion of supernaturalism. The scare elements do add justice and there are some nail-biting moments across the book. The writing style matches the tempo of the genre very much. I read this book in the electronic mode and the novel had a novella connected to this attached after the epilogue. This just started like another chapter and I was thrown completely off-track getting confused about what was happening. It took a few pages to realize this and that lingered as a bitter aftertaste.

                    In short, a great horror novel from the master horror storyteller. Those who love the writing style of Dracula and horror fans, in general, can connect with the book. There are some movie and miniseries adaptations of the novel that I have yet to check out. 

மானசரோவர் - அசோகமித்திரன் - புத்தக விமர்சனம்

                    நான் அதிகமாக வாசிக்காத சில எழுத்தாளர்கள் உண்டு. அதில் முக்கியமானவர் அசோகமித்திரன். 'தண்ணீர்', 'கரைந்த நிழல்கள்' என்று இரண்டு புதினங்கள் பல வருடங்கள் முன்பு வாசித்தது. பிறகு 18-ஆவது அட்சக்கோடு ஆரம்பித்து பாதியில் நின்றுவிட்டது. பல வருடங்கள் கழிந்தது இந்த வருடம் மீண்டும் இவரின் படைப்புகளை வாசிக்கவேண்டும் என்பதின் பலனே இந்த வாசிப்பு.

                    கோபால் மற்றும் சத்யன்குமார் என்ற இருவரை சார்ந்ததே இந்த புதினம். இரண்டு பெரும் திரை துறையை சேர்ந்தவர்கள். கோபால் மெட்ராஸில் வாழும் தமிழ் கதையாசிரியர். சத்யன்குமார் நாடறிந்த மிக பிரபலமான நடிகர். ஒரு படப்பிடிப்பின்போது இருவரும் சந்திக்க ஒரு நல்ல நட்புமலர்கிறது. சத்யா கோபால் மீது மிகுந்த மரியாதை வைத்திருக்க, கோபாலும் சத்யனிடம் அதே நட்பை பாராட்டுகிறார். இவர்கள் நட்பும், வாழ்க்கையில் நடக்கும் சில சம்பவங்களும் இருவரின் பார்வையில் சொல்லப்படுவதே 'மானசரோவர்'.

                    வித்தியாசமான வாசிப்பு. ஒருவன் அவன் செய்யும் தொழில் மற்றும் பழக்கவழக்கங்களை வைத்து எப்படியெல்லாம்  அவன் வகைப்படுத்தப்படுகின்றன என்பதை காணலாம். கோபாலின் மனைவி அவர் தகாத உறவு வைத்திருப்பதாக சந்தேகப்படுகிறாள். சத்யனையோ அண்டிப்பிழைக்க ஒரு பெரிய கூட்டமே இருக்கிறது. தான் யோக்கியன் என்று எங்கும் சொல்லாத நபர். எங்கு சென்றாலும் அவரை திருப்திப்படுத்த நினைக்கும் கூட்டங்கள். கோபால் மீது சத்யன் கொண்ட மரியாதை கலந்த நட்பு இந்த கதையின் முக்கியமான அம்சமாக இருக்கிறது. எதையும் ஒரு குறுகிய வட்டத்திற்குள் நின்று பார்க்கும் மனிதனின் குணத்தை இந்த கதை பிரதிபலிப்பதாக எனக்கு பட்டது. எழுத்து நடை சற்று வித்தியாசமாக தோன்றியது. வேகமாக சென்ற வாசிப்பு சில இடங்களில் தடை படுகிறது. புதினம் கோபால் மற்றும்சத்யன் என்ற இருவர் கோணங்களிலும் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. ஒரு இலை கதைமாந்தர்கள் என்றாலும் அவர்கள் கதையின் ஓட்டத்திற்கு பங்களிப்பவர்களாய் இருக்கின்றனர். 

                    கோபாலின் வாழ்க்கையில் நடக்கும் சம்பவம் சற்றும் எதிர் பாராமல் நிகழ்கையில் நம்மை நிலைகுலைய வைக்கிறது. அதில் இருந்து மீள எனக்கு சற்று நேரம் தேவைப்பட்டது. கதையின் ஓட்டத்தை எந்த விதத்திலும் பாதிக்காமல் இருவரின் பின்கதைகளை சொல்லியிருக்கிறார் எழுத்தாளர். கோபால் பல இடங்களில் ஒரு யோகியாக தென்படுகிறார். பணம், பதவி, அந்தஸ்து இருந்தும் நிம்மதியும் உண்மையான சந்தோஷமும் அறியாதவராக சத்யன் வளம் வருகிறார். ஒரு மரணம் கூட நம்மை பல கோணங்களில் யோசிக்க வைக்கிறது. புதினம் முடிகையில் நமது மனதிற்குள் அமைதிபரவுவது போல் ஒரு மாயை. 

                    ஹிமாலய மலைகளுக்கு நடுவே அமைந்துள்ள ஒரு ஏரி தான் இந்த மானசரோவர். இங்கு குளித்தால் பாவங்கள் தீரும் என்று ஒரு நம்பிக்கை உண்டு. வாழ்க்கை என்ற ஒரு புதிரை புரிந்துகொள்ள நினைக்கும் சில மனிதர்களின் கதையே இந்த "மானசரோவர்".

                    

                    

Random Ramblings # 4 - Are you adaptable?!

           

Change is inevitable. Change is the only thing that never changes. We heard these quotes for a long time, and they have so much truth and meaning. We experience the same in our daily lives. We see small or big changes in our families, workplaces, roads, vehicles, routes, and even the climate. Nowadays, the happenings in our lives are as unpredictable as the climate.

Now, a question? What is essential in a person who goes through this cycle of change? Adaptability!!!
Adaptability is a character that enables a person to ready himself/herself to suit the different conditions of change. This is one of the most important qualities that a person must possess to survive in the ever-changing world.
During the 15 years of my IT life, I have encountered many changes, including changes in locations, food, marital status, and parenthood.

Adapting oneself to changes helps us to fit into new situations and environments. Change brings something new and disposes of something old. It helps us to choose what is needed and what is not to run things. Being adaptable helps you to land on two feet and facilitate the transition more smoothly. More importantly; being adaptable does a great extent to improve mental health and willpower. We feel empowered to handle situations and that too with a calm and clear mind.

Was I adaptable? Not initially! Am I fully adept in being adaptable now? Well! Not yet. But I tried, am trying and will try. Being an introverted and socially awkward person; adapting to changes can cause panic attacks big time. But, trying is not going to hurt anyone. I am still trying and that try does make me adaptable to some level if not a 100% perfect one. Changes are happening all around you, and it is high time you start adapting if you still have not. If you find difficulty, just do what we do in all other situations - Try, Baby Steps can take you miles at some point in time!

“Adaptability is not imitation. It means the power of resistance and assimilation.” – Mahatma Gandhi

Random Ramblings # 3 - Going Solo

                

                    Travel! Everyone loves to travel. Most people travel with family or friends to enjoy the place and overall wholesome experience.

               Travelling gives us a chance to explore and promotes joy. But there is a general misconception about travels taken alone. That's right Solitary Travel. The general perception of solitary travel is the safety concerns and fear of loneliness. There is a social stigma associated with this as well. Many people start judging you and talk negativity into you. There is also social pressure where people talk into convincing you to be a part of a group. Plus you will have to make all the decisions related to travel, food, activities etc. In one way it might be true. Travelling in a group is a safer option than going solo.

                But is solo travel that bad? Not at all. Travelling solo does have its benefits. First and foremost, we can decide where to go, what to visit, what to do, where to eat and sleep and how to travel. Travelling in a journey curbs your choices to some extent. The choices are always the choices of the majority. I am an introverted guy who likes to take it slow visiting places of historical value, libraries, or even walking down the roads or commuting locally rather than jumping into a pool or beach or being an adrenaline junkie. When on a trip, my choices get buried under the decisions made by the majority. Travelling solo allows me to enjoy my preferences and experience the place in my laid-back vibe. Along with independence, it helps us cultivate the art of self-reliance, decision making and proper planning. Planning self-reliance and decision-making can be daunting initially. After all, we are social beings, right? But once you get the hang of it, this can be an adventure by itself. Overcoming anxieties and having an open mind can be a route to self-discovery. Your solo travels can take you to different places of stay like hostels, tour groups, different cuisines, and local events allowing you to connect with new people and indulge in their cultures. Proper planning, Cost-effectiveness, Checking for safer options, and self-preparation for this sort of journey are some things that you can consider before setting out on such trips.

                  Even though you like travelling with others, do take small solitary trips. It is an excellent way to see who you are and you will start looking at the world from a different angle. Solo Travel is about the joy of being independent, not lonely. Liberate yourself, overcome challenges, meet people, indulge in new cuisines and cultures, and be self-reliant.

"It's not the destination, it's the journey" - Ralph Waldo Emerson

ஆளண்டாப் பட்சி - பெருமாள் முருகன் - புத்தக விமர்சனம்

                    பெருமாள் முருகன் - என் வாசிப்புக்கும் சிந்தனைக்கும் ஒரு புதிய கோணத்தை தந்தவர் இவர். தி. ஜானகிராமன் மற்றும் ஜெயகாந்தனுக்கு பிறகு என்னை வாசிப்பின் வேறு தளங்களுக்கு எடுத்து சென்றவர் இவர். சென்ற வருடம் அவரின் புத்தகங்கள் எதுவும் வசிக்கவில்லை என்பதால் இந்த வருடம் அவரிடம் இருந்தே ஆரம்பிக்க நினைத்ததின் விளைவு தான் இந்த வாசிப்பு.

                    முத்து தன குடும்பத்தின் கடைக்குட்டி. செல்லமாக வளந்தவன் பாக பிரிவினையின் போது குடும்பத்திற்கு வேண்டாதவனாகிறான். ஒரு கட்டத்தில் தன மனைவிக்கு ஒரு அவமானம் நேர முத்து தன பிறந்த ஊரை விட்டு இடம்பெயர்ந்து புது இடத்தை தேடி செல்வதே இந்த புதினம்.

                    என் வரையில் ஒரு எழுத்தாளரின் வெற்றி என்பது தன் வாசகனை அந்த கதைக்குள்எப்படி இழுத்து செல்ல முடியும் என்பதில் தான். தனது ஒவ்வொரு புதினத்தில் அந்த அனுபவத்தை எனக்கு பெருமாள் முருகன் தருகிறார். இந்த கதையிலும் அப்படித் தான். என்னையும் முத்து மற்றும் குப்பண்ணாவுடன் புது இடத்தை தேடி செல்ல வைக்கிறார். கரிசல் நிலத்தை அறியாதநான் இந்த புதினத்தின் வாயிலாக அந்த நிலத்தை அறிந்து, அங்குள்ள மக்கள், விலங்குகள், உணவு முறை, பழக்க வழக்கங்கள் என பல விஷயங்களை அறிய நேர்ந்தேன். பாசம் என்ற ஒரு உணர்வு இருந்தாலும் பணம் சொத்து என்று வரும்போது பாசத்திற்கு இடமேது என்று பல சம்பவங்களை காண்கிரோம். அதுபோல் ஒன்றை இங்கும் நமக்கு காட்டுகிறார் எழுத்தாளர். இடம்பெயர்தல், புது இடத்தில் தந்து வாழ்க்கையை மாற்றி அமைத்தல் என்பது அவ்வளவு தத்ரூபமாக இங்கு காட்டியுள்ளார் பெருமாள் முருகன். நம்மில் சில பேர் இந்த அநுபவத்தை கடந்து சென்றிருப்போம் அல்லவா!

                    புது இடம் தேடுவது, வாங்குவது, வேறு ஊரில் வாஸ்த்த தன் வாழ்க்கையை பறித்து இங்கு மீண்டும் புதிதாக நட்டு வளர்த்தும் விதம் மிகவும் நன்றாக காட்டியுள்ளார் எழுத்தாளர்.  அவர் எழுத்து நடைநம்மை அந்த கதைக்குள் இழுத்து செல்கிறது. செல்லமாக வளர்ந்தாலும் சூழ்நிலைக்கு தகுந்த மாதிரி தன்னை மாற்றி கொண்டு வாழ்க்கையை நிமிர்ந்த பார்வையோடு எதிர்கொள்ளும் முத்து மனதிற்குள் நிற்கிறார். அவனுக்கு பக்கபலமாக இருக்கும் குப்பண்ணன், மனைவி பெருமா, அண்ணன்கள், தாய் தந்தையர், ஊர் தலைவர் என்று பல பாத்திரங்கள் வந்து போகிறது. எந்த பாத்திரங்களும் சும்மா எழுதப்படவில்லை. பெருமா ஒரு முத்துச்சியான வலிமையான பெண்ணாக கட்டப்படுகிறாள். முத்துவின்  அப்பா அம்மா சொல்லும் சொற்கள், அவனது அண்ணனால் நிகழும் இன்னல் இவையெல்லாம் நமக்குள்ளும் ஊடுருவி வழியை தருகிறது. குப்பண்ணாவை முத்து நடத்தும் விதம், சரிசமமாக பார்க்கும் விதம், செய்யும் செயல்கள், பதிலுக்கு ஊரைவிட்டு வெளியே இது வரை செல்லாத அவன் எப்படி முத்துவுக்கு உதவுகிறான் என்பதை வாசிக்க அப்படி ஒருமகிழ்ச்சி. முத்துவின் சிறு பெண் மற்றும் பெருமாவின் பாட்டி என்று சில பக்கங்களே வந்து பாத்திரங்கள் கூட அவ்வளுவு பொறுப்பான, வலிமையானவை.

                    'மாற்றம் ஒன்றே மாறாதது' - இந்த நியதியை உண்மையாக்கும் விதம் மனிதர்கள் இடம் மாறிக்கொண்டே இருக்கிறார்கள். படிப்பு, வேலை, பிரிவு, துக்கம், ஆரம்பம் என்று பல காரணங்கள். அதில் வரும் இன்னல்கள், அதை கடந்து போகும் தருணங்கள், அதனால் நம்முள் வரும் மாற்றங்கள் என்று பல விஷயங்களை பற்றி பேசி ஒரு சிறந்த வாசிப்பு அனுபவத்தை தருகிறந்து இந்த 'ஆளண்டாப் பட்சி'.